Lieve lezers,

Nou, dat gebeurt mij niet vaak zeg, dat ik geen tijd heb om te schrijven. Maar het is ook zo’n rare week geweest. Wel heerlijk gewerkt, de tijd vliegt als je het druk hebt. Van de week stond zelfs mijn sportinstructeur in de winkel. Waar ik toch bleef en waarom het zo lang duurde. Toevallig was ik langs geweest bij hem, maar hij was er toen niet. Ik vertelde hem, dat ik nog niet mocht en wat er speelde. Ik moest maar niet te snel beginnen, vooral voorzichtig zijn. Lief hè van hem!! Maar het gaat echt beter met het knietje. Er zit in ieder geval geen vocht meer in. Mijn “personal trainer” heeft een bepaalde handeling gedaan met mijn been, ik weet niet wat, maar daardoor kan ik hem wel een stuk verder buigen. Een top-vent!! En omdat hij gezegt had dat ik voor Sinterklaas wel weer aan het sporten ben, hoop ik dat ik van de week mag. Duimen dus maar.

In deze maffe week, ging Ronnie ook nog met z’n klas naar Euro-Dinsey. Heel leuk voor hem, hij had er ook zo’n zin in. Maar….dat betekent van woensdag op donderdag om 2 uur op school. Geen tijd toch! Dus de wekker gezet en hem gedag gezegt. Wim bracht hem, samen met de achterburen (dochter zit op dezelde school), er naartoe. Dan heb je al zo’n gebroken nacht. En de volgende dag moet er wel gewerkt worden. En het mooie van alles, van donderdag op vrijdag zou hij tussen 3.00-4.00 uur al weer terug zijn. Heel erg ruim genomen. Daar ga je dan op slapen, maar om 1 uur stuurt Ronnie een sms. Tegen 2 uur zouden ze waarschijnlijk bij school zijn. Dan ga je er toch maar uit en rij ik samen met de buuf naar Voorburg. En gelukkig zijn ze op tijd. Ze zijn kapot, doodmoe en willen alleen maar naar bed. Ronnie is wel heel enthousiast en vertelt een hoop. Maar kan ook niet wachten tot hij in zijn bed ligt (en zo dacht ik er ook over). Heerlijk voor hem dat hij het zo naar zijn zin heeft gehad.

Wat er ook nog bij komt en waar ik me eigenlijk heel druk om maak, is Jasper. Het is weer begonnen, hetzelfde als vorig jaar. Vanaf vorige week maandag is hij bezig. Ik zal jullie niet teveel vermoeien met het hoe en wat, maar hij niet in zijn vel, ik ook niet. Wim was vrijdagochtend richting Duitsland gegaan om met een groep te gaan jagen. Hij was 2 nachtjes weg en zou misschien wel zijn eerste wild zwijn schieten. Maar afgelopen vrijdag moest ik werken tot 21.00 uur, Edwin ging stappen in Rotterdam en Ronnie moest ook werken bij Appie. Jasper zat dus alleen en ik kan je zeggen, ondanks dat het lekker druk was op de vrijdagavond, ik niet prettig sta te werken. Ik was om half 10 thuis en heb mezelf lekker met hem op de bank genesteld. Even voorop, hij is niet ziek, maar reageerd ergens heel heftig op en dat is zo ontzettend naar. Hij voelt zich zo beroerd. We gaan van de week naar Den Haag voor verder onderzoek. Dit kan zo niet.

Zaterdagochtend wordt ik om 6.30 uur wakker van Edwin die thuiskomt(?!) Dat moet gezellig geweest zijn. Zelf sta ik om half 9 op, want.. let op!!!!, ik zou gaan lopen met Wilma. Terwijl ik rond 9 uur aan mijn boterham zit, komt Edwin naar beneden. Heel vrolijk zegt hij, goedemorgen! Hallo…., je hebt maar 2 uur geslapen!! Ja, maar ik moet naar de voetbal. Oké, ’s avonds een vent ’s ochtends een vent. Maar als ik dan hoor dat hij de hele dag weg zal zijn en ’s avonds ook nog Zwarte Piet moet spelen, dan vraag ik me wel af hoe hij het volhoudt. Maar goed, ik ging wandelen en oh wat was het heerlijk. En wat nog veel mooier is, het ging!! Prachtig weer, lekker kleppen, zo hoort het te zijn. Effe samen met Wilma de afgelopen weken doornemen. Het vloog om en wat mij betreft gaan we weer wekelijks een rondje maken. Ik kan daar blij van worden!!! Maar ik had zaterdag nog wel het een en ander te doen. Oké ik was vrij, maar ik moest boodschappen doen, spullen voor mijn surprise halen en vooral ook eraan beginnen. En het wordt een hele klus. Waarom heb ik dit verzonnen. Het is ook jammer dat ik jullie er nog niets over vertellen. Nou, volgend weekend zien jullie ongetwijfeld de foto’s. Maar, wat ook nog heel jammer was….de kaarten voor DJ Jean hingen op de koelkast. Er was nog gevraagd in de winkel of ik kwam en ik heb toen gezegd, natuurlijk!!! Maar ik kon Jasper echt niet alleen laten. Ik zou geen leuke avond hebben en niet volledig uit mijn dak kunnen gaan. Het is jammer, maar het is niet anders. Zondag kwam ik echt heel laat uit bed. En de jongens lagen ook allemaal nog te slapen (die hebben het dus niet van een vreemde, ha ha). Ronnie en ik zaten om half 12 te ontbijten. En daarna ben ik weer volop aan mijn surprise verder gegaan en ook aan die van Jasper. Van de week heb ik daar nl helemaal geen tijd voor. Na de filmavond die wij op zondagavond altijd houden, dacht ik nog even mijn stuk te schrijven. Maar, toen kwam Edwin thuis en die vertelde dat het uit was tussen Manuela en hem. Hè, dat had ik niet zien aankomen. We hebben even zitten kletsen met elkaar en hij heeft het ons duidelijk gemaakt. Wat wel fijn is en dat meen ik, we vieren nog wel Sinterklaas met elkaar. Gelukkig voor degene waarvoor Manuela een surprise moest maken. We maken er gewoon een gezellige avond van.

Al met al was het me het weekje wel. Hoe het verder verloopt, dat lezen jullie volgend weekend weer.
Tot dan!

Liefs,
Yvon.

Ps. Leuke teksten in de kleding van de mannen, maar deze vind ik zelf super: Echte mannen eten geen honing, die kauwen op bijen!!!!!!