Lieve allemaal,

Wat was de zomer geweldig!! We hebben hele leuke en gezellige dingen gedaan. Met vriendin Joke ben ik naar Paul gefietst. Die lag met zijn boot in de Braassemermeer.  Super gezellig!! Met elkaar lekker geluncht en natuurlijk ook geborreld.  Wat heerlijk om met deze zomerse luchten een boot te hebben.

Omdat ik in de week van Jeugdland de maandag vrij was, heb ik mezelf opgegeven als vrijwilliger bij de kleuters. Dat was echt zo leuk! Al vond ik wel dat er veel te veel kleuters en te weinig leiding was. Het is niet te doen om ze allemaal de volledige aandacht te geven en dat vind ik jammer. Ik heb ook doorgegeven dat ik dat onverantwoord vind en dat je de kwaliteit niet kunt bieden. Wat ze ermee doen….geen idee. En dat we in Delft een festival meepikken, uit eten zijn geweest met broers en zussen, dat ik met nicht Sandra tot 17.00 uur heb zitten lunchen, en tochten heb gelopen,  dat zijjn zomaar wat leuke uitjes  van de afgelopen  maanden.  de weken zaten vol met leuke gezellige dagen en avonden. Het weer speelde dan ook een grote rol.

Maar wat grandioos was, dat was onze vakantie naar Kreta. Net heb ik het fotoalbum besteld en als ik de foto s nog eens door zit te nemen, krijg ik gewoon weer heimwee. We hebben een klik met het land en dan ook vooral met de Grieken zelf. De warmte en de gastvrijheid is enorm, ook deze vakantie weer zulke lieverds ontmoet, ze zitten in ons hart.Om een voorbeeld te geven…Wim en ik liepen van het appartement naar de bergen en daar hadden we een kruis op een berg gezien. Daar wilden we naartoe! Halverwege (en we liepen er echt alleen) zagen we boven ons wel 20 gieren cirkelen en naar beneden kijken. Erg indrukwekkend en ook  echt een beetje luguber, om kriebels van te krijgen. Toen we eenmaal bij een hek waren, die we gelukkig open konden krijgen, liepen we naar het kruis. Wat een prachtig uitzicht!!! Ik probeerde op een ander plekje naar beneden te kijken en je raadt nooit wat ik daar zag….op een rotspunt zaten een stuk of 6 gieren die mij recht aankeken. Ik Wim roepen, want die vindt gieren fascinerend!  Wat een bizar mooie  traktatie! Na een appeltje te hebben genuttigd op grote hoogte, liepen wij weer naar beneden. De temperatuur steeg flink en we waren aardig bezweet. Rijdt er opeens een pick-up auto (een beetje een barrel) ons voorbij en stopt. Hij gebaart dat we achterin moeten gaan zitten. Wim zei gelijk, dat doe ik niet. Waarop ik zei, natuurlijk wel!! Heerlijk een beetje avontuur, haha. Dus wij stappen in de bak, tussen de tomaten, uien en perziken. We reden weg met flinke stofwolken achter ons. Het was hobbel de bobbel en ik kan je zeggen dat zo n bak best hard zit. Even verderop zet hij zijn auto aan de kant en stapt uit. Hier moeten we zelf verder zegt Wim nog. Maar de man begint een heel verhaal in het Grieks….bla bla bla raki bla bla…Nu is ons Grieks ook niet je van het, maar raki kennen we wel 🙂 We stonden bij een moestuin waar hij het hek van open deed en even later zaten we op schoongemaakte stoeltjes. Hij maakte druiven schoon, snee tomaten en gaf een perzik met een mesje. En ja hoor, daar kwam de fles en 3 glaasjes. Wat ontzettend leuk dit! Een trotse Griek die de toerist dankbaar is. We hebben met handen en voeten een heel gesprek gehad. We bedankte hem en konden weer verder (na 2 glaasjes raki…hik)
Ook de eigenaren van de strandtent waar we graag kwamen, wat een fantastische mensen. Daar komen we ook heel graag terug!
We zijn ook terug gegaan naar Georgia, waar we 6 jaar geleden met de jongens logeerden. Ik zei nog tegen Wim, zal ze ons wel herkennen?? We gaan het zien… Al snel hoorde ik haar stem. Ze zat bij de receptie. Ze hoorde iemand binnenkomen en keek over de rand en heel langzaam stak ze haar hoofd steeds verder omhoog. Ze keek me aan, begon te gillen  en kwam naar me toe rennen. We sloten elkaar in de armen en begonnen te huilen, wat emotioneel. We hadden toen al een speciale band en dat werd nu bevestigd. We kregen bier en ouzo en we moesten mee naar de keuken. Ze ging koken en wij gingen helpen. Daar hebben we een uur gestaan en hoe doet ze het toch….snijden, kletsen, braden, kletsen, telefoon, koken, ons opdracht geven, ze doet alles tegelijk en uiteindelijk na een uur gingen we aan tafel en hadden een geweldige maaltijd. Wat een bijzondere vrouw!! We dronken nog wat wijntjes en hebben daarna afscheid genomen. We mochten niets betalen, als we nog maar gedag kwamen zeggen voordat we naar Nederland terug gingen. Dat hebben we gedaan.
Naast dit alles hebben we zoveel meer gedaan en gezien.Op deze vakantie kunnen we weer heerlijk op terug kijken. Greece, I love it!!

Tot de volgende keer!
Lieve groetjes,
Yvon.

Ps Herfst in coming!