Lieve lezers,

Wat is het toch eigenlijk simpel. Wat is het mooi om te zien hoe iemand kan genieten. Daar wordt je zelf zo blij van. Dan is niets meer belangrijk. Ik kom er zo op terug.

Vorige week zijn Wim en ik een kort weekend weg geweest. Ondanks dat het mega slecht weer was, hebben we heerlijk genoten. Even weer tijd voor elkaar en dat is oh zo belangrijk. We zaten is een 4 sterren hotel en das te merken aan onze kamer en zeker ook te merken aan het eten. Heerlijk!! Op maandag reden we naar Den Haag en kwamen uit bij Panorama Mesdag. Daar had ik veel over gehoord, maar ik was er nog nooit geweest. We liepen naar de kassa om kaartjes te kopen, maar wat bleek: het pinapparaat deed het niet. En contant geld hadden we niet bij ons. De vrouw stelde voor, dat we eerst de ronde deden en daarna bij het restaurant konden betalen. Oké, gaan we doen. We liepen langs alle schilderijen en bij het Panorama keek ik mijn ogen uit. Echt geweldig! Na een tijdje kwamen we in het restaurant en daar hoorde we dat het apparaat nog niet gemaakt was. Jullie hebben geluk, zei ze. Hè, wat vind ik dat nou vervelend, zei ik schijnheilig. We komen nog wel een keer terug 😉 (tuurlijk). Dat scheelde weer € 20,00. Wij hebben ook altijd geluk!
Van de week hadden we heel wat te doen. Dinsdagavond bij kennissen op bezoek en donderdag nog even bij mijn buurjongetje Sam langs. Sam moest net de fles krijgen en ja….dat hoef je mij geen 2x te vragen. Wat een heerlijk ventje. Toen Wim het overnam, voelde hij na een tijdje dat Sam nat was. Ik ga hem wel verschonen, zei de buurman Erik stoer. Hij was maar net boven toen we hem hard ESMÉÉ…hoorde roepen. Hij zit onder de poep tot onder zijn oksels. Hij wist zich geen raad. Wij met z’n allen naar boven en ja hoor, de buurman viel goed in de prijzen. De kleine Sam werd heerlijk in bad gedaan en genoot volop. Zo leuk om effe mee te maken.
Woensdagmiddag had ik om 16.30 uur vrij, want we hadden kaarten voor Anouk. Er kwamen de hele dag al mensen in de winkel die er ook heen gingen. Dan ben je de hele dag al in de stemming. Wat had ik er zin in. Thuisgekomen snel een salade gegeten en terwijl we aten ging de telefoon. Terwijl die ging, kreeg ik ook whats up berichtjes. Eerst dacht ik nog dat ze een geintje maakten, maar nee hoor het was echt waar. Het ging gewoon niet door! Wat was dit balen zeg, maar goed voor Anouk nog meer. En als het goed is, gaan we a.s. woensdag. Dan hebben we het nog tegoed.
Vrijdag was ik de hele dag vrij, want we gingen met de fam Stein (en tante Ada die weer over was uit Canada) een weekend weg. Nog ter ere van hun 50-jarig huwelijk. Moeders had gevraagd of ik iets wilde zoeken op internet en zo was ik uitgekomen op een luxe vakantiewoning in Sluis. Oké, het was wel 2 uur rijden, maar wat was het een geweldig huis. Wat een luxe! Een geweldige inrichting met 2 super badkamers, 2 vaatwassers, allemaal aparte slaapkamers en vooral een hele ruime zitkamer. En dan nog het leuke plaatsje Sluis (met het 3 sterren restaurant “Oud Sluis” van Sergio, waar we naar een blik op de kaart al snel zagen dat we er niet zouden eten, ha ha). Mijn schoonouders hebben genoten volgens mij en dat was de bedoeling van dit weekend. Vanmiddag reden we weer naar huis en zijn we bij…., jullie raden het al, “In de Soete Suikerbol” gaan eten. Wat hebben we gelachen, de sfeer zat er goed in. Met een voldaan gevoel zitten we nu thuis aan een bak koffie. Hoe leuk is dit!!! Dit is echt mijn stopwoordje. In de winkel hoor ik zelfs van de klanten. Ik kan nu zeggen, hoe super is dit!! Want ach zeg nou eerlijk, genieten is simpel. Iedereen kan het. Je wordt er blij en gelukkig van en vergeet je even de perikelen van alle dag.
See you next week!

Liefs,
Yvon.