We hebben een lekkere lange nacht (het is maar wat je lang noemt) kunnen slapen. Om kwart over 5 gingen we op. En duf dat we waren!! Maar wel goed voor de spieren, een extra uurtje op bed. Om 6 uur zaten we op de fiets. Het weer was prima, de zonsopgang geweldig. Dit moet wel weer een goeie dag worden. De voetjes waren ingepakt, alleen had ik nog wel steeds die irritatieplek op mijn hiel. Ik kan je vertellen, dat loopt niet lekker. En daar kun je ook niets op doen. Dus gaan met die banaan. En dat lukte weer. Wilma liep ook als een zonnetje. Wel bij 2 rode kruisposten gestopt, maar puur omdat je daar alles bij elkaar hebt. Wc, water, evt. een massage (als het niet druk is) en de ruimte. En wat zo leuk is, mensen kijken. Daar komen we echt even bij. Op een gegeven moment hoor ik achter me iemand zeggen, zak ik een foto van jullie maken. Is het dezelfde man als gisteren. Nou leuk, doe maar. Hij bleek niet meer te stoppen, zo werden er een paar gemaakt. Achteraf toch wel leuk als je de foto’s ziet.
En wat een mensenmassa is het toch. Je moet er vooral niet te lang over nadenken. We zochten tussen önze vrienden”toch wel de militairen. Dat haalt je er zo doorheen. We moeten nog wat km wachten, we komen ze zo wel ergens tegen. Eerst even gebruik maken van de verzorging van de KNBLO. Daar zijn Wilma en ik allebei lid van en daar krijg je van alles. Wim had al een sms gestuurd, dat hij in de buurt was. Toen we eenmaal op de plek waren, kwam Wim ons opzoeken. Zo fijn om hem dan te zien. We zijn even met z’n 3-en verder gelopen. Waarschijnlijk weet hij nu waarom wij het zo geweldig vinden. Dat sfeertje!!!! Het was zo’n feest in Groesbeek, mooi. Na een paar meter haakte Wim af om naar de Wedren te gaan. Tot straks. En dan de 7 heuvelen. Al met al liep het niet verkeerd, maar dat kwam eigenlijk door een peleton militairen. Als we daar nu even een tijdje aan vast kunnen klampen. Ineens zegt er 1 militair iets tegen Wilma. Zegt Wilma weer tegen mij, hij heeft het over Von en Gon. Hè?????? Wat bedoel je? Ik kijk naar die militair en denk denk denk…. Nee, dat meen je niet, jij bent van van AH in Delfgauw. Jij werkt als bewaker bij het distributiecentrum. Nee maar, dat is 3 jaar geleden. Hij stond toen nog met ons op de foto (Gon je weet het vast nog). Ik heb een praatje met hem gemaakt en hij vertelde dat hij mijn blog gevolgd had. Wat bijzonder, ik kreeg er kippevel van. En ik weet nog dat hij vertelde dat hij als militair meeliep, en dat hij een rood sjaaltje droeg, maar Gon en ik kwamen hem toen niet tegen. En nu dan wel, hoe bizar is dat. Dit maakt de 4-daagse ook zo leuk. Elke dag maak je wel weer iets anders leuks mee. Zo vroeg er vandaag weer iemand over Ubuntu. Hij had namelijk zelf ooit een feest van Ubuntu in Goes meegemaakt. Hij vertelde honderduit, hij was er vol van. En ook later liep ik met een man op, die aan mij vroeg of ik al in Luxemburg, in Dikirch had gelopen. Nee, zei ik, maar dat zou ik wel willen. Nou, dan kan ik wel iets voor je regelen bij de luchtmacht. Overnachting, verzorging en startbewijs voor weinig. Wat gaaf!! Hij zou nog iets laten weten. Dat zijn zulke gave dingen.
Maar, dan wordt het na een tijdje toch ineens zwaar. Wilma wilde even zitten, zere knie. We stopten even langs de kant en kunnen gelijk gebruik maken van stoelen. Krijgen er ook nog een stuk meloen bij. Wat zijn die Nijmegenaren toch een lieve mensen. Oh jee, het begint te regenen. Wat regenen??, plenzen bedoel ik. Met bakken. Ineens lopen er allemaal poncho’s. Oh en mijn elkel doet zo’n zeer. Geen blaar hoor, maar opgezet door de warmte. Maar ik blijf gewoon dansen, want als ik dans heb ik er geen last van. Als ik muziek hoor, dan ga ik. Springen en gek doen. Gelukkig doet Wilma niet anders. We kunnen er zo van genieten. Oh oh, en dan moet morgen nog komen. Hopelijk krijg ik tijd om een verslag te schrijven, maar anders wordt het zeker zaterdagochtend. Er zullen morgenmiddag de nodige biertjes gedronken worden en daar zijn ook een hoop vrienden bij. Heb een reuze zin erin. Jullie zouden het haast zelf een keer moeten meemaken. Denk er eens over na. Â
Liefs, Yvon.
Ps. Oh, we kwamen zo’n schattig meisje tegen. Zeg nou zelf. (eigenlijk 2 schattige!)