Hallootjes,

Zo, effe lekker zitten om mijn stuk te schrijven. Pfff….het was een week met van alles en nog wat.
Dinsdag, woensdag en donderdag heb ik gewerkt. Madelon heeft me zo ingedeeld, dat ik vrijdag en zaterdag vrij ben. Echt tof van haar. Maar dat betekent wel, dat het dus elke week anders is.
Woensdagochtend had ik van alles te doen. Ik was even op de fiets naar Nootdorp geweest en daarna moest ik ook de ventilator nog wegbrengen. Ik was nog maar net thuis, of daar belt Madelon. Gaat het goed? Ja hoor, zei ik. Oh, zei ze, ik dacht dat er misschien iets was, want je zou om half 10 beginnen. Oeps, dat ga je niet menen. Ik in mijn agenda kijken en daar stond 12 uur. Heb ik het helemaal verkeerd overgenomen bleek achteraf. Het is een klein beetje een chaos in mijn hoofd. Er valt zoveel te regelen. Ronnie en ik hadden ’s avonds een afspraak bij de SGZ voor inentingen. Dat is in Delft en we gingen er op de fiets naar toe. 2 jaar geleden heb ik ze ook gehaald en ik wist dus dat het bij de brandweerkazerne, bij de Irenetunnel was. Na het eten wilde ik gelijk gaan fietsen, want dan kom je niet zo bezweet aan. Precies op tijd kwamen we aan, maar waar moesten we naar binnen? Het was toch hier???? Ergens klopte er iets niet, want nu zat Zorg en Welzijn er. Nee hè!!! Wat nu….. Het politieburo zat er vlak naast en ik ben daar dus naar binnen gelopen. Daar heb ik gevraagd of zij mij konden helpen en ze waren zo vriendelijk om van alles op te zoeken. Wat bleek, het zat nu helemaal aan de andere kant van Delft. Dan zullen we dus nooit op tijd op onze afspraak zijn. We stappen op de fiets en ik zeg tegen Ronnie, rij maar achter mij aan, we gaan racen. Eigenlijk was het heel komisch. Wij sjeesen door de stad en af en toe keek ik achterom om te kijken of hij mij nog zou volgen. Dan lachte hij en dacht ik, prima. Om 10 over half 8 waren we er met een flink bezwete rug. Beetje jammer….. Ik verontschuldigde me nog dat ik te laat was, zei ze, maakt niet uit hoor, het is inloop-inenten voor Ubuntu. Hebben we ons daarvoor zo gehaast. Ach, we waren er en dat was het belangrijkste. Ronnie kreeg en 2 en ik er 1 (omdat die van 2 jaar geleden nog goed was). Van die ene hadden we allebei best last en eigenlijk ook nog de dag erna. Begin juli moeten we nog een keer. Om half 9 waren we terug en wat ik best  vervelend vond, Corine zou komen schoonmaken. Die was dus al helemaal klaar en heeft ze dus alles alleen gedaan. Wat voelde ik me schuldig, terwijl zij dat totaal geen probleem vond. Donderdag zou de schilder beginnen met behangen en verven en alles moest stofvrij zijn. Echt fijn dat Corine dat heeft gedaan.
En dan is het donderdag en ben ik de hele dag in de winkel, terwijl er in ons huis een begin aan de afwerking wordt gemaakt. Spannend!!! Toen ik ’s avonds door de regen naar huis fietste om te eten, had ik nog niets gezien. En omdat ik samen met Jasper de Telstar zou lopen, kwam er na het eten ook niets van. Maar wat balen die regen als je de krant moet rondbrengen. Zeiknat waren we, maar wel lekker snel klaar. En we hebben een lol gehad. Achteraf weer helemaal niet vervelend om te doen.
Vrijdagochtend bij het ouder echtpaar om schoon te maken en daarna gelijk naar huis om mijn spullen te pakken. Vandaag hadden we de afsluiting van Point in het Bieslandsche Bos. Zo balen dat het regende, ik zag het al in het water vallen. Lisette kwam me halen om samen de boodschappen te doen. Een hele waslijst voor 20 personen. Eenmaal thuis heb ik nog wat voorbereidingen getroffen en ook nog ergens een kapstok gehaald (op de fiets!!!). Die wilde ik al zo lang hebben. Het is zo’n staande café-kapstok. Die zet ik in onze slaapkamer, voor onze badjassen. Ook weer geregeld. Ik was nog maar net thuis of Lisette staat voor de deur om mijn spullen in te laden. Op naar de bossen!!! Eerst hebben we met z’n 4-en een legertent opgezet (wat een klus) en wel in het zonnetje. Wat was het lekker weer en wat hadden we een mazzel. Om 18.00 uur kwamen de kids en er hing een prima sfeer. Geweldig leuk en gezellig. Een heerlijke bbq met veel leuke verhalen. ’s Avonds zaten we met elkaar rond het kampvuur en ineens staat Pieter op en geeft aan dat het mijn laatste keer Point is en dat ze mij willen bedanken voor afgelopen jaren. Ik kreeg een mooie bos bloemen. Daarna zegt Edwin (1 van de jongeren), ik heb niets voor je gekocht, maar ik heb een lied gemaakt. En ik ben door Marijn geholpen. Ineens gaan ze groepjes maken en kijken allemaal naar een mobiel en ze beginnen te zingen. Een nummer op het lied van Nick en Simon, Rosanne. Het was echt zo leuk!!!! Dat ze dat speciaal voor je doen, geweldig. ’s Avonds hebben we nog “Ren je Rot”gespeeld en ook dat was een schot in de roos. Wat is het toch een leuke groep. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb een hele korte nacht gehad. Ik denk dat ik rond 6 uur in slaap ben gevallen en om 7 uur kwam ik er weer uit. Ach, dat weet ik nou eenmaal. En weer dat zonnetje!! Heerlijk met een bak koffie in de zon, prima om de dag mee te beginnen. Met elkaar ontbijten, spullen opruimen, tent weer afbreken en om half 10 waren we klaar. Het is kort, maar oh zo leuk. Een mooiere afsluiting kon ik me niet wensen. Thuisgekomen eerst alles opgeruimd, een was laten draaien en mijn bed ingedoken. Heerlijk geslapen en daarna de boodschappen voor het weekend gedaan. Eindelijk even naar het huis om te kijken hoe het eruit zag. Oh….wat wit. Is het niet te wit??? Ik kreeg de kriebels. Ik weer naar huis en daar kreeg ik buikpijn. Ik had spanning over hoe het zou gaan worden. Zou het wel mooi zijn met de kleur op de muur en het laminaat. Ik Wim sms-en. Kom nog even praten met de schilder. Dus ik weer terug. Maar hij heeft me laten inzien dat het prima is. Kom maar terug als het klaar is, zei hij. Ha ha…
Zondag hebben we met het hele gezin staan klussen. Jan-Leendert is samen met Wim het laminaat gaan leggen en de 2 schilders zijn verder gegaan met het verven. Wat doen ze het toch netjes!!! Als jullie nog iemand zoeken voor een klus, kun je hem gerust bellen. (06 41882030)Ben je benieuwd, kom gewoon kijken bij ons naar het mooie resultaat. En nu ook het laminaat voor een deel ligt, zie je het langzaamaan een geheel worden. Wat gaaf, ons eigen huis!!!!!
Wat zijn we blij en trots. We genieten, ook al zijn we best moe, het is het allemaal waard!

Tot volgende week!
Liefs.
Yvon.