Moeilijk….

Lieve allemaal,

Afgelopen maandag wilde ik alleen een rondje gaan maken. Maar omdat Ronnie die dag vrij was, heb ik hem gevraagd om mee te lopen en dat wilde hij wel. Erg gezellig zo samen!! En wat kan die jongen kleppen zeg. Ik weet nog toen hij klein was, ik mezelf afvroeg of hij wel zou gaan praten. En nu denk ik af en toe, ik haal je batterijen eruit. Maar het wel heel erg leuk zo samen. Hij kan er ook zo van genieten. Samen een tosti eten in de Parade. Het is al met al een hele tippel geworden. We gingen om 10 uur lopen en waren om 13.00 uur terug. Hij had nergens last van en ik heb hem voorgesteld om een keer samen de Nijmeegse te lopen. Hij lachte alleen maar…….

Wat me eigenlijk de verdere week heeft beziggehouden, was een telefoontje van de familie. Ik werd gebeld door mijn schoonzus en ze vertelde me dat ze niet meer beter zou worden. Dat het allemaal heel snel kan gaan. Echt zo verschrikkelijk…… Ik kan alleen maar aan hun denken, aan hun kinderen en kleinkinderen. Ineens is niets meer van belang. Soms is het zo oneerlijk allemaal……

Ik heb gewerkt van de week, maar anders dan anders. Gelukkig was het druk in de winkel en kon ik mijn zinnen een beetje verzetten, maar helemaal erbij ben ik niet. Ik ben er moe van en vrijdag en zaterdagavond ben ik gewoon thuis geweest. 
Zondagochtend samen met Wim gelopen. (Wilma haar moeder was jarig) We begonnen om 9 uur en het was nog fris, maar wel lekker. En wat was het rustig en stil overal. Alle bomen zitten in de knop en overal komen de bollen de grond uit. Heerlijk om te zien. Ook weer hier en daar een visser, tenminste ik zag een hengel liggen. Ik begrijp hem wel.Pas om 11.00 uur werd het enigzins lekker. Gelukkig kwamen we langs de Soete Suikerbol en konden we even een plasstop houden.We hebben goed doorgelopen en om 12.00 uur kwamen we weer thuis. Wendy en Edwin zaten te ontbijten, Ronnie was al even wakker en Jasper lag nog te slapen. We hebben koffie gezet en even later zaten we in de voortuin aan de picknicktafel in het zonnetje een bakkie te doen. Zo, dat was lekker. Het weer nodigde ook uit om de tuin onder handen te nemen. Jasper en Ronnie hebben daar goed mee geholpen. Na de voortuin verhuisden we naar de achtertuin. Ronnie deed de violen in de bakken en wij met z’n 3-en ruimden de schuur op. Alles is weer aan kant en er is flink wat weggegooid. Om half 5 zaten op onze lounchebank aan een welverdiend wijntje. Wat een fijne dag zo met elkaar. Meer heb ik niet nodig…….

Tot volgende week.
Liefs,
Yvon.