Hallootjes,

Een 1,5 week na de Dodentocht zijn Wim en ik op vakantie naar Oostenrijk/Italië gegaan. De voetjes waren weer tot rust gekomen, dus gewoon weer de wandelschoenen mee 🙂
Wij gingen s maandags met de auto weg en waren dinsdagochtend in Oostenrijk. Jasper en Floor kwamen dinsdagmiddag laat met het vliegtuig, dus wij hadden nog lekker de tijd om de berg tegenover ons te beklimmen. Nou, dat hebben we geweten. 30 tot 35 graden, steil en nog niet geacclimatiseerd. Wat was het zwaar….maar wel weer gedaan.
Verder zoveel tochten naar de top gelopen met elkaar en dat was wat Jasper hoopte. Floor dit te laten beleven. En ze loopt lekker makkelijk in de bergen, het beviel haar wel.
Het was zelfs zo, dat we met zn vieren boven bij het kruis stonden en dat ik zag dat we nog verder konden. Dat leek mij wel wat, maar Wim en Jasper zeiden, wij hoeven even niet, terwijl Floor zei, ik wel hoor. En zo gingen wij samen nog even verder. Zo leuk om met haar te doen.
Verder was het boogschieten op 3D dieren ook zo n leuke bezigheid.  We hebben er 4 uur over gedaan. Jasper is er een kei in, echt geweldig. Ook het zwembad, plaatsjes en kasteel bezoeken,  shoppen en terrasjes,  lekker eten……het was top! Na hun 10 dagen hebben we ze weer op het vliegtuig gezet en wij zijn doorgegaan naar Italië. Daar was het weer wat minder, dus in tegenstelling van een weekje bijkomen en relaxen bij het meer zijn we weer gaan wandelen, haha. Maar prachtige en ook pittige tochten gemaakt.  Wat was het grandioos bij het Ledro meer.  Een schattig klein huisje op een mooie locatie. We hebben een heerlijke vakantie gehad en helemaal bijgekomen.Inmiddels zijn we alweer een tijdje thuis en zijn we alweer aan het kijken wat we volgend jaar gaan doen.

Lieve allemaal,

Het is achter de rug. De Dodentocht in België is een feit. 100 km lopen binnen 24 uur, waarom wil een mens dit doen.
Ik zal jullie vertellen over onze ervaring.

Vrijdagmiddag kwam Ilse naar ons toe zodat Wim ons naar een treinstation in België kon brengen. Er stond namelijk zo’n file, dat dit de beste oplossing was. Omdat Wim en ik vorige week zaterdag  de startbewijzen al hadden opgehaald, hoefden we nu niet in de rij te staan. We hadden alles al binnen. ook had ik diezelfde zaterdag alvast een tafeltje gereserveerd  voor 9 augustus , zodat Ilse en ik nog iets konden eten. En daar zijn we om 17.00 uur neergeploft en hebben een heerlijke schotel met stoofvlees gegeten.Aan ons tafeltje waren nog 2 plekken vrij. Toen we 2 dames (ook deelnemers) een plekje zagen zoeken, nodigden we ze bij ons uit. Dat was super gezellig. Leuke jonge moedertjes. Hadden 1x 40 km getraind en een keertje 30 en 20 km gelopen. Verder korte stukjes. Ilse en ik keken elkaar aan….We dachten hetzelfde. Gelukkig hebben wij iets meer kilometers in de benen. We noteerden het startnummer van de ene en zo konden we ze volgen. We wenste elkaar succes en gingen naar de start. Tenminste….als we niet door die meiden waren tegengehouden, waren we zomaar een verkeerde kant op gegaan. Typisch iets voor ons 🙂
Bij de start aangekomen kan je kiezen uit 2 kleuren. De start is verdeeld in 2 groepen om zo de massa te spreiden.
We gingen heerlijk van start, best een goed tempo erin en dat konden we de eerst 30 km volhouden. Top! Het was inmiddels wel donker geworden en dat liep niet echt prettig. Onverharde paden met kuilen, paden met kiezelstenen…erg zwaar allemaal. Blij als we met een collega-loper op konden lopen die een zaklamp bij zich had. We zijn even gestopt voor een koek en wat drinken en weer door voor 20 km. Zo waren we om 05.30 uur op de helft. Dit was een beetje mijn planning. Nu kijken hoe we het verder invullen. Wat er mogelijk is. Eerst een warme maaltijd erin gooien die we van te voren besteld hadden. Heerlijke pasta…maar om 06.00 uur best wel veel.  Gewoon even de rust pakken is ook niet verkeerd. Dat het een saai gebouw was met saaie mensen dat hadden we niet ingecalculeerd. Sowieso onderweg is het stil en zijn de Belgische lopers niet in voor een praatje. Ze zijn zo gefocust op de finish, dat ze in zichzelf gekeerd zijn.  En wij zijn Nijmegen gewend met z’n sfeer en gezelligheid. Zowel op het parcours als langs de kant. Dat was hier ver te zoeken.
Maar wij lieten ons niet kennen. Doorgaan met die hap en op naar de volgende controle/pauze stop. En zo kwamen we bij de 75km….wat was ik blij die te zien. Komt er een jongen naast mij lopen. Ik zeg…nog maar 25 km!! Zegt ie… Ik ben de hele tijd al aan het janken, ik kan niet meer stoppen. Zo bizar wat het met je doet. Maar ik ga het redden en daarna doe ik het nooit meer. Go for it, zeg ik!!!
We  gaan nog voor een 10 km om dan weer te rusten. En zo zaten we op een bankje in de schaduw lekker aan een bak koffie met een heerlijke koek. Alles zo goed verzorgd onderweg. Komt er een man naast me zitten.  “Ik ben kapot, het lichaam wil niet meer”  Even bijkomen zeg ik. De hoeveelste keer is het? De 28ste, zei hij. Oh ja…waarom doe je dat toch? Hij kon het antwoord niet geven. Hij vertelde mij dat ie een ander jaar op 500 meter voor de finish een oude baas voor zich had lopen. Die zag z’n vrouw, kinderen en kleinkinderen en viel neer. Hartinfarct. Hij overlijdt en wordt met brancard met de medaille op z’n buik afgevoerd.  Heftig verhaal en het zet je aan het denken. Ik wens de man nog 15 goeie kilometers. Hij zegt…nog 3 uurtjes. Dan klinkt het voor mij ineens weer ver. 3 uur..pffff. Op naar de volgende 10 km dan maar. We kwamen  op een rustplek met een stel gezellige Belgen. Ze bestaan!! 😉  Daar hebben we lekker zitten kletsen. Dat deed ons goed. Nu nog maar 2 uur….En weer opstaan om er tegenaan te gaan. Komt er ooit een einde aan… We besloten nog even te pauzeren bij de laatste stop. Nu was het nog 4 kilometer. Normaal draai je daar je hand niet voor om, maar die laatste zijn zo zwaar, ik kan het gewoon niet uitleggen. Ik voelde in mijn schoenen dat er blaren ontstonden, maar die kon ik gelukkig negeren. Nog 3…….”Goedemiddag mensen aan de kant, wakker blijven!!”  Ik heb bijna iedereen aangesproken. Heb de wave zo nu en dan gedaan en dan zie je dat ze meedoen. Het zit er bij hun niet van nature in.  Misschien zijn ze wel gek geworden van die 2 Hollandse meiden, hahaha. Nog 2 Ilse!! We kunnen het!! Maar wanneer komen we weer in het plaatsje joh….  ik zie nergens een wegwijzer. Je raakt geïrriteerd, je snapt niet waarom het nog zo lang is…je bent er zo klaar mee. Maar dan ineens zie je “vanaf hier nog 500 meter” Je krijgt vleugels, je wordt nog blijer dan je al bent, ik ga springen, dansen…ik pak Ilse haar hand, doen samen nog een wave en dan zegt Ilse…daar links staan ze… ik zoeken en ja hoor, Wim en Marcel. We vliegen ze in de armen. Wat zijn we blij en dankbaar dat onze lichamen het zo goed gehouden hebben. Wat kan een mens toch veel aan, echt bizar. Met een fles champagne liepen we door over de streep. Het is klaar!!! We hebben deze monsterklus geklaard. Zo fijn dat ik het samen met Ilse heb gelopen. We zijn mega  trots op onszelf, maar zeker ook trots op elkaar.

Maar…1x is genoeg haha
Geef mij Nijmegen maar, met z’n sfeer en gezelligheid.

Nu lekker uitrusten en bijkomen.
Op naar een volgende uitdaging.

Liefs van mij,
Yvon.
Ps. De jonge moedertjes waar ik het eerder over had, zijn er met 37km mee gestopt.

Lieve allemaal,

We hebben weer aan de de Nijmeegse 4-daagse mee mogen doen en de 150 km (dit jaar 10 km ingekort i.v.m. het weer) met succes  uitgelopen (zonder blaren). Wat is dat toch, dat je ieder jaar weer 4 dagen die wandelschoenen aan wilt trekken. ’s Morgens om half 4 opstaan om om 5 uur van start te gaan. Wij willen zo snel mogelijk lopen, om maar niet in de meute te lopen. Dat vinden wij  zo slopend.  Dus lekker de pas er in , zodat we rond 12 uur weer terug zijn. Over de finish een patatje, een biertje even relaxen om vervolgens te gaan dansen en pas te stoppen als het afgelopen is. Meestal gaan wij zo rond 5 uur/half 6  richting Theo en Ilse. Die staan vervolgens klaar met een teil koud water, een zelfgemaakt soepje en na het douchen met het eten. Wat een geweldige vrienden hebben we  toch. Het zijn kanjers!!.
De zaterdag ervoor waren we al neergestreken bij Theo en Ilse. Paul en Carolien kwamen daar later ook, zodat we met elkaar naar de stad konden. 4 Daagse feesten in Nijmegen, dat moet je een keer meegemaakt hebben. De sfeer, de gezelligheid, de muziek en wat drankjes….de ingrediënten voor een geslaagde avond. Zondag gaan wij dan fietsen halen en weer de stad in en even kijken op de wedren, sfeertje proeven. Na het eten dan weer even de stad in, gewoon omdat het kan hahahaha
Maandag aanmelden en onze wandelvrienden ontmoeten. Wat hebben we toch een super gezellige groep!!  Wij hebben er dan ook die maandag een lekker feestje van gemaakt. En na deze dagen moet er dan ook nog gewandeld worden. Ik probeer een beetje uit te leggen waarom  wij er zo van genieten. Het gaat voornamelijk om de lieve, leuke en gezellige  mensen  om ons heen. Ik denk dat dat het geheim is van de 4 daagse. Even uit de narigheid die er in de wereld is en met elkaar het leven vieren. Zo mooi!!!
Ik heb wat foto s erbij voor een impressie.
Mochten jullie nog meer over de Nijmeegse 4 daagse willen lezen, kijk dan op Ackershof2.nl

Wel heb ik een beetje te veel gedanst. Een pees is overbelast, dus ik naar de fysio. Die heeft hem een tape gegeven en hij zei dat ie binnen 2 weken weer in orde is. Dat hoop ik ook wel, want ik moet bijna aan de start van de Dodenmars verschijnen. Samen met Ilse (wandelvriendin van de Nijmeegse) ga ik 100 km binnen 24 uur lopen. Deze tocht is in België. Ik heb er vertrouwen in!!

Met mijn werk hadden we vorige maand een teamuitje. Wat was dat ontzettend gezellig. Zo blij met mijn collega’s! We moesten verkleed in Charleston stijl, maar wel met kaplaarzen eronder.. We verzamelden bij de kinderboerderij en we wisten niet wat we gingen doen. Wat bleek…we moesten de stallen uit gaan mesten. Maar het meisje van de kinderboerderij zei dat ze dat al gedaan hadden. Ach wat jammer….hahahah. Dus gingen we ezels en pony’s borstelen. Dat was zo leuk!! Daarna op de fiets naar Delft om daar een drankje te doen. Vervolgens naar 2 boten voor een tocht door de grachten. Tot slot bij “Mooie Boulle” een partijtje Jeu de Boulle en Karaoke. De sfeer zat er goed in. We zijn daar nog een hapje blijven eten om het af te sluiten. Wat een heerlijke dag!

Ronnie had voor zijn verjaardag van ons een kadobon voor Paragliding gekregen. We zijn er met zn 4 en naartoe gegaan (een weiland bij Gorinchem)  en er gelijk een leuke dag van te maken. Wat zat hij te genieten! Met een big smile landde hij mooi met 2 benen op de grond. Hij vond het geweldig! Nog lekker geluncht in Gorinchem en gewinkeld en er kan weer een strik om deze dag.  Blij mee!!

En ja, dat we pas nog bij Fattoria Naturale zijn geweest, dat zal geen nieuws meer zijn. Maar we hadden Paul en Henny bij ons. Zij waren er nog nooit geweest en dat kan natuurlijk niet. Ze waren zichtbaar verrast door het winkeltje, de locatie en het echte Italiaanse eten. Wij hebben nu alweer 2 nieuwe slachtoffers gevonden die in het najaar meegaan. Wat hebben wij een zwaar leven….

En ja, dat wij een weekje naar Zakynthos zijn geweest, dat zal jullie ook niet verbazen. Weer een mooie, fantastische en bere gezellige week bij Christos Barbra onze Griekse vrienden. Vic en As hebben de smaak ook te pakken. Dit is puur een relaxe week. Zo blij dat we ooit deze keus hebben gemaakt om hier naartoe te gaan.

Hebben jullie wel eens een speurtocht/moord opgelost in een plaats in Nederland? dat is ook zo geinig om te doen. Tenminste, vind ik. Tussendoor een drankje, een lunchje en je steekt er ook nog wat van op. Al eerder schreef ik dat ik dit met mijn zussen doe, maar we hebben het ook met Ed en Elmira in Haarlem gedaan en met Joke en Joop in Delft. Een aanrader!!

En nu ga ik me voorbereiden voor de 100 km. Gaan jullie voor Ilse en mij duimen? We hebben iig heel wat kilometers getraind. Tot zover!

Liefs van mij,
Yvon

Oh ja….mochten jullie het leuk vinden….Wim en ik staan met een filmpje op de site van Topparken (Lage Vuursche)

Hi allemaal,

Wat ben ik blij dat ik mijn hart heb gevolgd. Zo fijn mijn nieuwe baan!! Afgelopen vrijdag met collega s en cliënten naar de Toppers geweest. Onderweg eerst nog een hapje gegeten bij La Place en daarna  naar de Arena. Wat was het gezellig zo met elkaar. Heerlijk om de cliënten te zien genieten. Dat op zich is al een feestje.

Wat ook elke week weer op mijn lijstje staat, zijn de wandelschoenen aantrekken. Inmiddels met Ilse al de nodige tochten gemaakt. We kunnen heel goed samen lopen, hebben enigszins hetzelfde tempo. En het is ook nog eens super gezellig. Ilse haar zoon heeft meegedaan aan “Kamp van Koningsbruggen”. Hij heeft het eind gehaald en nu geeft hij tips aan zijn moeder hoe om te gaan met de 100km. En dat geeft Ilse mij weer door. Dat kunnen wij goed gebruiken.Met het gezin zijn we met Pasen naar het Dolfinarium geweest. Ondanks dat het park niet meer van deze tijd is (vind ik) hebben we een ontzettende leuke dag gehad. Het weer speelde daarin een grote rol.
Ook eind april  nog 3 dagen met zn elven in Rossum (Overijssel) geweest. Een groot landhuis uit 1642, met een ooievaarsnest op het dak. En midden in het bos, dus konden we zo een wandeling maken. Prachtig weer hadden we, alleen maar buiten spelletjes gedaan. En in Duitsland naar een dierentuin geweest. Bbq-en, lekker buiten eten… quality-time zo met elkaar.Blijer kun je mij niet maken.

En dan was het 1ste Pinksterdag zover….de familiedag van mijn kant.
Van de 60 waren er 44. Echt een grote groep bij elkaar. Irma en ik hadden de Hichte op de Kleihoogt afgehuurd. Van daaruit kon je zo de Groenzoom in, dus voor de liefhebbers die van wandelen houden.
We konden alles buiten aankleden, want het weer was ons goed gezind. Fijn ook voor de bbq die we gepland hadden. De catering kwam mooi op tijd en iedereen zat te genieten. Een super dag is het geworden!! Volgend jaar wordt het door een ander overgenomen.

De jaarlijkse zussen-dag was dit jaar in Leiden. Een puzzeltocht met tussendoor koffie, lunch en een borrel. Heel gezellig zo met z’n vieren. De plaats voor volgend jaar hebben we maar alvast gekozen. Jullie lezen het vanzelf wel weer.

Maar met wandelen vul ik toch wel de meeste dagen. Met Vic een tocht gelopen, die overigens de smaak te pakken heeft. Met Wim loop ik nog steeds het Marskramerpad. Nog een paar etappes en we zijn klaar. ’s Avonds een rondje met Carolien of mijn vriendin Mariska, die 2 nachtjes bleef slapen.
Vorige week 25 km  gelopen in een heerlijk rap tempo, 6,5/6,8
Zondag ook nog een tocht van 25 km en dan volgende week samen met Ilse 50km. Je moet er wat voor over hebben. 🙂

Zomaar wat fijne momenten van de afgelopen weken/maanden.

Tot slot nog een mooie spreuk voor de komende tijd

Tot snel weer!
Liefs,
Yvon
PS. Wim en ik mochten nog een keertje meedoen met House Vision. Dit keer met Koert-Jan in het Sauerland. Zo gezellig!!

Lieve allemaal,

Soms glipt de tijd tussen je handen door. De weken vliegen om en het is lente voor je het weet.
Daar zit ik nu op dit moment in. Ik had verwacht jullie in januari het beste te wensen voor 2024 en op dit moment is het nieuwe jaar al 2,5 maand oud.
Zelf ben ik het jaar begonnen met een prestatie al zeg ik het zelf. Wim en ik zaten in een hotel en daar werd mij een fles champagne in mijn handen gedrukt en mocht ik met een flink mes openen. Dat heet sabreren. Het lukte mij in een 3de keer en nog recht ook! Ik was zo trots!
Het gaf mij het gevoel dat  het een bijzonder jaar zou gaan worden. We gaan het zien.

De jongens hebben het allemaal prima op hun eigen stek. Daar ben ik zo blij om. Edwin heeft een hele lieve leuke nieuwe vriendin. Ze past zo fijn tussen de andere. En wat ook zo geweldig is…Fenne en Jesse zijn gek op haar. Ron en Yara zijn gek met hun lieve dochtertje. Het is ook zo’n poepie, oma is gek op haar. Ze is vorig weekend al komen logeren bij ons en dat ging super! Jesse is alweer 3 en Fenne is net 7 geworden. Heerlijk als ze langskomen. Pas is Fenne een dag geweest en zijn we gezellig naar het dorp gefietst. Alle winkels in en uit en natuurlijk spullen om cup cakes te bakken. Of ze komen samen een dag en dan gaan we er lekker op uit. Dat is echt zo genieten!Ook blijven we onze kilometers maken. Met Annemiek, met Carolien of met Joke. Ik zal wel moeten, want in augustus staat de dodenmars op het program. 100 km lopen binnen 24 uur. Ik ga het samen met een vriendin van de Nijmeegse lopen. In april ga ik dan ook met haar lopen om ons tempo te bepalen. We hebben een trainingsschema en hopen op deze manier dat we er straks klaar voor zijn.
Wim en ik waren in januari al een weekendje in Limburg (de eigenaresse vroeg of we de start van het carnaval mee wilden vieren, haha)en hebben daar de nodige kilometers gelopen. Afgelopen  weekend waren we op de Veluwe en hebben we 75 km in 3 dagen gelopen. Het was een top weekend!! Vrijdagochtend gingen we vroeg van huis en liepen dus bijtijds. Onderweg wil de we ergens onze meegebrachte boterhammen opeten en zochten dus een bankje. We zagen er eentje, maar dat was bij een school en dus stonden we even te twijfelen. Komt er een dame langslopen en zegt…ga lekker zitten!! Zo te zien zijn jullie fanatieke lopers. Dus wij gaan in het zonnetje op het bankje zitten, zegt ze… Hebben jullie trek in koffie??  Dan ga ik dat even halen. Nou, dat is lief zeg!! Komt ze even later met 2 mokken en een schaaltje koekjes. Als dit jullie dag maakt, dan ben ik blij, zegt ze. Wat zijn dit soort momenten toch fantastisch.  ’s Avonds  kwamen Vic en As in ons hotel mee-eten. Heel gezellig, we hebben zo gelachen!!

Met Theo en Ilse hebben we het afscheidsconcert van Navarone.een hele gezellige avond en flink uit ons dak gegaan. Wat ook leuk was, was de nieuwjaarsreceptie van mijn  werk. In de Notelaer met de cliënten lekker eten en daarna een dansavond. Zo heerlijk om ze te zien hoe ze ervan genieten. Karaoke en los gaan, dat kunnen ze.

Mochten jullie een avondje willen lachen, dan kan ik je Henri van Loon aanbevelen. Samen met Carolien Paul, hebben we een super avond gehad. Heerlijk gelachen!! Maar ik ben ook met Joke naar het theater geweest en dat was een aanfluiting. Het ergste was dat ik het Joke voor haar verjaardag had gegeven. “De topvrouwen” heette het. Nou, dar zou ik niemand aanraden. Ach, er zit wel eens een misser tussen.

En dan is het bijna voorjaar!! Het mooiste seizoen wat mij betreft. Hopelijk kunnen jullie er net zo van genieten als ik.

Tot snel weer!
Lieve groetjes,
Yvon

Lieve allemaal,

Het wordt weer tijd dat ik jullie bijpraat. Er is heel wat gebeurd de afgelopen tijd.Het grote, mooie nieuws is dat we weer opa en oma zijn geworden!!! Ron en Yara zijn de trotse ouders geworden van hun dochter Mila. Wat een schattig meisje. Heerlijk om hun als gezinnetje te zien. En  hoe mooi om Ronnie als vader te zien. Hij is zo lief voor zijn dames. Ja ja, kleintjes worden groot. In mijn ogen bleef Ron altijd mijn “kleine” jongen……ik heb meer dan een traantje weggepinkt. Wat ben ik  trots op hem. Hij heeft het goed voor elkaar en dat is zo fijn.

Alleen heb ik ook minder nieuws…Edwin en Wendy zijn uit elkaar. Daar ben ik even van slag van geweest. Maar omdat zij het samen zo ongelooflijk goed oppakken, is het minder moeilijk om te accepteren. Je hoopt gewoon dat de kleinkinderen zulke dingen niet hoeven mee te maken, maar het is wat het is. Je hebt maar 1 leven en als je samen niet meer op een lijn zit, dan is het misschien beter om een ander pad te kiezen. Ook op Ed en Wen ben ik trots. Ze vieren nog met elkaar en de kinderen oud en nieuw ook al wonen ze niet meer bij elkaar. Op naar een nieuwe start. We blijven elkaar zien, dus fijn dat het op een  op een relaxte manier kan.
En dan heb ik ook nog nieuws over Jasper. Die heeft net de sleutel van zijn huis in Delft gekregen. Hij trekt daar samen met Floor in januari in. Zo leuk voor hun een eigen plekje. Dat wordt stil in huize Stein. Maar het bied ook perspectief, haha…Wij veranderen van slaapkamer en dan krijg in een walk in closet!! Dat wordt lekker klussen in het nieuwe jaar! Leuk vooruitzicht!
Verder ook nog een heerlijk weekendje naar Holten geweest met Vic en As. Het was een heel koud weekend en laten we nou een hottub bij ons huisje hebben. Dat was zo gezellig, heerlijk gelachen met elkaar. In Deventer hebben we een stadsspeurtocht gedaan met tussendoor een restaurant en kroeg bezoek. We waren weer helemaal opgeladen na dit weekend.
En dagje bij Maris en Yuri in Ootmarsum, eten bij Fattoria Naturale met Carolien, Paul, Ilse en Theo, lopen met wandelmaatje Joke,

RoetveegpietbijCraeyenburg

Naar “Smaak van de winter” bij kasteel Duivenvoorde met Joke en Joop

met Jasper en Floor een kerstpuzzelrit op de Veluwe, uit eten met de zussen, 

naar de kerstmarkt in Oud-Rijswijk,

theater, wandelen,  wandelen, wandelen………

leuke dingen blijven doen.

Ook ben ik het figuratiewerk weer aan het oppakken. Zo mocht ik de stand-in zijn van Claudia de Breij  voor het programma “bij van Duin op de achterbank”. Zo super leuk!! Ik had een kamer in het vd Valk hotel. Daar werd mijn haar gedaan. Daarna werd ik rondgereden in Den Haag in een prachtige auto. Een auto van 95 jaar oud en is van Queen Elisabeth geweest. Zo bijzonder om daar in te mogen zitten.
Ook een opnamen in een hofje in Utrecht voor een kerstcommercial voor een tv programma. Dat was op de dag met de zwaarste storm van het jaar. Maar ook weer zo leuk en gezellig!!
En dan hebben Wim en ik ook nog een fotoshoot mogen doen voor Topparken.  Een super leuke opdracht met een heel gezellig team. De foto s zijn overal op de site van hun te zien. Dit zijn pareltjes van opdrachten. Nogmaals bedankt Ilse, voor het doorgeven hiervan.

Lieve allemaal, ik wens jullie hele gezellige, warme, liefdevolle feestdagen en een fantastisch mooi 2024!!
Tot volgend jaar!!

Lieve groetjes van mij,
Yvon

Lieve allemaal,

De zomer loopt op z’n eind.  Een zomer waar ik 8 weken achter elkaar vrij was. Wat een luxe!! Dat krijg je als je “in between jobs” zit Maar voordat ik ga vertellen wat ik ben gaan doen, wil ik jullie eerst vertellen over onze vakantie.
Wim en ik hadden de laatste weken van augustus een trail geboekt in Slovenië. 6 dagen achter elkaar lopen in de bergen en dan  eindigen in Italië. Maar omdat het een week voordat we weg gingen noodweer was geweest in Slovenië, namen we contact op of de trail nog begaanbaar en betrouwbaar was. Ja hoor, kregen we te horen, jullie kunnen hem gewoon lopen. Eenmaal bij de start en dus ook de briefing kregen we te horen dat er aanpassingen waren, omdat er bruggen weg waren geslagen door het noodweer en paden niet begaanbaar waren. Nou ja, dit is toch wel bizar. Maar ondanks dat begonnen we met vol goede moed.De eerste dag begon zonnig, een prachtige omgeving en we zaten er lekker in. Bij een alm hebben we ruim een uur gezeten voor de lunch en toen we daarna verder gingen bleek al gang dat dat te lang was geweest. Het werd heftig, ogen op de keien houden, de regen en onweer die losbarstte, en dus de wortels die glibberig werden. Onze gewrichten en spieren kregen het te voorduren. En we moesten echt doorlopen, want we zouden aan het eind naar ons hotel gebracht worden. Dat was maar net op tijd. We waren gesloopt…..hoe moet dat morgen als we weer moeten starten??? We waren er al snel uit dat we iedere morgen bij het ontbijt dingen voor de lunch mee zouden nemen. Het bleek namelijk dat we onderweg niet of nauwelijks tentjes/restaurantjes tegen zouden komen. Wonderbaarlijk genoeg liepen we  de volgende dag de benen weer een beetje soepel door flink door te stappen. Maar door de omleidingen bleek ook al gauw dat we dagelijks 5 km meer liepen. En dat door de bergen… We hebben dagelijks 8 tot 10 uur gelopen terwijl in de brochure 6 a 7 uur stond. De mooie foto s in de brochure waren plekken onderweg, maar dan moest je wel 2,5 km van de route af (en ook weer terug is dus 5 km extra) Dat ging echt niet. Dat was soms wel erg jammer. De een na laatste dag startte we met mega veel regen. Onderweg vroeg Wim…..”is het verstandig dat we doorlopen schat?” Ik begreep waarom hij het vroeg, dus gaf ik aan om naar de waterval te lopen en als het daar nog zou regenen dat we dan op handen en voeten weer terug zouden gaan. Maar het werd na een uur wat droger en we besloten door te lopen. De sfeer werd soms ook een beetje grimmig….dan zei Wim, nog 2 uur lopen denk ik  en dan zei ik een beetje geïrriteerd…hoe weet je dat nou??We waren er duidelijk klaar mee, haha. Ik kan jullie hierbij melden dat onze relatie wel goed zit. Als je zulke dagen hebt doorstaan, dan ben je geslaagd voor de relatietest . Niemand maakt ons wat, haha.
Maar goed, lang verhaal kort…als we dit van te voren geweten hadden, dan hadden we er niet aan begonnen. Wij dachten dat we aardig konden wandelen, maar deze bergen waren toch wel een differend cookie. Er waren andere wandelaars die na 1 dag al stopten, anderen die het ook zo mega heftig vonden en dat stelde ons gerust, het lag niet aan ons. Wij zeggen achteraf trots,  DAT HEBBEN WIJ MAAR MOOI GEDAAN!!!

Na de laatste dag werden we terug gebracht naar ons 1ste hotel, waar de auto stond. Daar begon de relax vakantie. Een zip-line van 4 km in 7 etappes. De langste etappe was 700 m en daar ging je 60km/pu. Wat was dat gaaf!!!!  Nog 2 dagen aan het strand gelegen en toch ook nog een kloof gelopen, een grot (adembenemend) bezocht en terrasjes gepakt in leuke plaatsjes.We hebben echt een hele fijne vakantie gehad, maar geef mij volgende keer maar Oostenrijk 🙂

Een paar dagen na de vakantie kon ik bij mijn nieuwe werk beginnen. Ik ga mensen met een beperking helpen met zelfstandig wonen. Het steunpunt zit 5 min bij mij vandaan en de bewoners wonen verspreid en die fiets ik af. Het is zo ontzettend leuk en gezellig!! Leuke jonge collega’s waarmee ik gelijk een klik heb. Maar wat zo fijn is, ik ben mijn eigen baas. Echt super!! Ik zeg nu vaak, die rotpakjes in de winkel worden ineens toppakjes!! Anders had ik deze switch nooit gemaakt.

Liefs van mij,
Yvon
P.s. gezellig etentje gehad met de DSVP dames

Hallo allemaal,

Jullie zitten met smart te wachten op dag 4 natuurlijk.
We gingen super van start en dat hebben we eigenlijk de hele dag vol kunnen houden. We hadden een flink tempo en dat is zo prettig op dag 4. Na 10 km trakteerden we onszelf (zoals elk jaar) op een heerlijke kersenvlaai.  En dan kun je er weer tegenaan. Zo kwamen we al om 9 uur (halverwege) bij Vic en As, die al juichend ons op stonden te wachten. Zo leuk dat we van die vaste supporters hadden alle dagen. Lieverds zijn het!! .Na een soepje en een toiletbezoek (wat altijd een feestje is daar in Linden)  op naar de derde stop, gingen we op weg naar onze vaste plek in Mook. Vlak daarvoor stond een commandokraam kruidenbitter uit te delen. Nou, daar zeggen we geen nee tegen. Zo, das best heftig spul! Toen we weer verder liepen werd er gezegd, zo zo jullie lopen nog soepel! Dus ik zeg tegen die dame….net een kruidenbitter op, we gaan weer als een nieuwe. Zij lachen! We kwamen al snel bij ons  restaurant aan het water. Daar nog een broodje kroket met een biertje gescoord . Nu nog het 2 uur lopen tot aan de finish. Maar dat zijn wel 2 hele slopende uren. En wat zo jammer was, het begon te regenen en niet zo’n klein beetje ook. Maar het mocht de pret niet drukken. Het was fantastisch, zoals altijd!! En wat zo fijn was, totaal geen last van mijn blaren. Chapeau voor de blarenpost!! Zo konden we over de finish onze mooie medaille ophalen en nog een stempel in mijn IML paspoort scoren. En ook niet geheel onbelangrijk….een biertje!! We hebben er een geweldig feest van gemaakt met alle lieve en gezellige lopers.
Wat ik zo mooi vind aan dit alles,….er is zoveel ellende op de wereld, maar als je zo’n weekje hier in Nijmegen bent, vergeet je dat allemaal. Wat een gemoedelijk sfeertje, geen overtogen woord, alleen maar blije gezichten (zelfs op de blarenpost 🙂 ).
Dus, pak jullie wandelschoenen uit de kast en ga oefenen voor volgend jaar. Jullie zullen er zeker geen spijt van krijgen. En….dan drinken we samen dat biertje, haha.

Tot snel weer!
Liefs,
Yvon.

Lieve luitjes,

Even een kort berichtje zonder foto’s (teveel gedoe, haha).
We waren om 14.00 uur binnen na de late start. Wat was het voor mij een waardeloze dag. Ik was vanmorgen totaal niet in mijn hum en kon iedereen om mij heen wel een lel verkopen. Niet gedaan hoor, haha. Oorzaak…..inderdaad, gisteren teveel gedronken. Zo niet slim.
Over de finish ben ik nog bij de blarenpost alles laten doorprikken en tapen. 1 biertje genomen , even gedanst en naar “huis” gegaan.  Ik heb zelfs na het douchen op bed gelegen. En dus zijn we ook niet uit eten geweest met Theo en Ilse ( wat we altijd doen).
Even mijn rust pakken. Morgen hopelijk weer fris aan de (vroege start)
Tot morgen allemaal!! Welterusten!

Liefs van mij,
Yvon.
Hoe ging dat liedje ook alweer…..Je wordt ouder mama geef het maar toe 🙂

Lieve allemaal,

Wat is zwaarder….40 km per dag lopen of  de feesten er omheen. ik kan jullie zeggen dat de feesten heel zwaar zijn 🙂
De dag begon goed. Om half 9 waren we (op de helft) in Wychen en daar zaten Vic en As te ontbijten. Voor ons hadden ze koffie met gebak. Super gezellig!!!  Met Marlika hebben we ook nog even op gelopen. Heel gezellig met haar. Een topper! Maar ik voelde onder mijn voet een plek ontstaan. Het zal toch niet….De laatste kilometers hebben we mega snel gelopen. Het is dat we nog even bij appie bier gingen halen, want anders waren we voor 12 uur binnen geweest, Maar ondanks de pijn heb ik toch heerlijk gelopen. ViC was er ook toen we over de finish kwamen. Ik ben nog voor ons 3en een patatje gaan halen. Maar terugkomend vroeg ik mezelf toch af of ik niet even langs de blarenpost moest gedaan. Al met al toch maar gedaan. De meneer van het rode kruis kwam naar mij toe. Dus ik vroeg…U bent de dokter?? Ja, gaat u maar mee. Ik ben voor het eerst hier. Oh ja, heb ik dat…Hoe heet je?? Ik ben Nico. Echt een toffe peer!! Maak er wat moois van Nico. Oh…ik kan het niet echt vinden en hij haalde er iemand bij. En hij haalde er ook nog iemand bij die zei, wat een mooie bruine benen. Ik haal even een expert. Oke, wat gaan we doen? Ze zei, het komt er niet uit, ik ga  met een injectienaald vocht eruit halen. Kan even pijn doen. Ik dacht alleen…haal er maar uit. Het is gebeurt en Nico heeft het getaped. Ik heb terug op de wedren nog flink gefeest, maar voel nu dat ie weer volloopt. Wat gaat dat morgen worden….
Duimen jullie mee?

Liefs,
Yvon